یه روز عشق و دیوونگی و محبت و فضولی داشتن قایم باشک بازی می کردن

نوبت به دیوونگی رسید،دیوونگی همه رو پیدا کرد اما هر چه قدر گشت خبری

از عشق نبود.فضولی متوجه شد که عشق پشت یک بوته گل رز سرخ قایم شده

و زود دیوونگی رو صدا کرد،دیوونگی هم یه خار بزرگ برداشت و در بوته

گل رز سرخ فرو کرد،صدای فریاد عشق بلند شد.وقتی همه به سراغ عشق رفتند

خار چشم های عشق را کور کرده بود.دیوونگی که خودشو مقصر می دونست

تصمیم گرفت تا ابد عشق رو همراهی کنه.از اون روز به بعد وقتی عشق سراغ

کسی می ره چون کوره بدیهای معشوق خودشو نمی بینه و دیوونگی همیشه کنارشه.